ระดับ: ผู้ดูแลระบบ
รายละเอียดผู้ใช้
UID: 1
สำคัญ:
3
โพส: 5656
เงิน: 5667 บาท
ความดี: 3560 แต้ม
เครดิต: 2244 แต้ม
จิตพิสัย: 0 แต้ม
ออนไลน์ล่าสุด: 1 (ช.ม.)
สมัครเมื่อ: 2010-09-11
ใช้งานล่าสุด: 2024-08-01
|
กฎหมายที่กรมสรรพสามิตใช้(the law where Excise Department uses)1.พ.ร.บ. สรรพสามิต พ.ศ. 2527 ใช้จัดเก็บภาษีน้ำมันและผลิตภัณฑ์น้ำมัน เครื่องดื่ม โคมไฟฟ้า เครื่องปรับอากาศ แก้วคริสคัล รถยนต์ เรือยอร์ช น้ำหอม น้ำมันหอม พรม สนามแข่งม้า สนามกอล์ฟ2.พ.ร.บ. สุรา พ.ศ. 2493 ใช้จัดเก็บภาษีสุราแช่กับสุรากลั่น 1)สุราแช่ = เบียร์,สุราแช่ผลไม้,สุราแช่พื้นเมือง 2)สุรากลั่น = สุราขาว, สุราผสม, สุราสามทับ,สุราปรุงพิเศษ,สุราพิเศษ3.พ.ร.บ. ยาสูบ พ.ศ. 2509ใช้จัดเก็บภาษีบุหรี่ เช่น ชิกาแรต,ซิการ์,ยาเส้น,ยาเส้นปรุง,ยาเคี้ยว4.พ.ร.บ. ไพ่ พ.ศ. 2486ใช้จัดเก็บภาษีไพ่5.พ.ร.บ. พิกัดอัตราภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 25276.พ.ร.บ. จัดสรรเงินภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 25277.พ.ร.บ. จัดสรรเงินภาษีสุรา พ.ศ. 2527แหล่งข้อมูลอ้างอิง http://www.excise.go.thอธิบายตามพระราชบัญญัติพ.ร.บ.ภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527ผู้มีหน้าที่เสียภาษี1.ผู้ประกอบอุตสาหกรรม1.1 ผู้ผลิตสินค้าเอง1.2 ผู้รับจ้างผลิต2.ผู้นำเข้าซึ่งสินค้าพ.ร.บ. สรรพสามิต ม.4 “ผู้นำเข้า” หมายความว่า ผู้นำเข้าตามกฎหมายว่าด้วยศุลกากร3.ผู้ประกอบกิจการสถานบริการพ.ร.บ. สรรพสามิต ม.7 ให้ผู้ประกอบอุตสาหกรรม ผู้ประกอบกิจการสถานบริการผู้นำเข้าซึ่งสินค้า หรือผู้อื่นที่พระราชบัญญัตินี้กำหนดให้เป็นผู้มีหน้าที่เสียภาษี มีหน้าที่เสียภาษีตามมูลค่าหรือปริมาณของสินค้าหรือบริการนั้นตามอัตราที่ระบุไว้ในกฎหมายว่าด้วยพิกัดอัตราภาษีสรรพสามิต4.ผู้อื่นตามที่พระราชบัญญัตินี้กำหนด4.1 ผู้ดัดแปลงรถยนต์ พ.ร.บ. สรรพสามิต ม.144 ตรี “ดัดแปลง” หมายความว่า การกระทำใดๆ ต่อรถยนต์กระบะหรือสิ่งใดๆตามที่กำหนดในกฎกระทรวงให้เป็นรถยนต์นั่งหรือเป็นรถยนต์โดยสารที่มีที่นั่งไม่เกิน 10 คน โดยผู้ประกอบการมิใช่ผู้ประกอบอุสาหกรรมรถยนต์พ.ร.บ. สรรพสามิต ม.144 เบญจ ให้ผู้ดัดแปลงเป็นผู้มีหน้าที่เสียภาษีตามมูลค่าจากการดัดแปลง โดยให้ถือราคาค่าจ้างแรงงานดัดแปลงบวกด้วยค่าวัสดุอุปกรณ์หรือค่าจ้างทำของซึ่งรวมค่าวัสดุอุปกรณ์อยู่ด้วย แต่ต้องไม่ต่ำกว่าเกณฑ์ขั้นต่ำสำหรับ ค่าใช้จ่ายในการดัดแปลงและค่าวัสดุอุปกรณ์ตามที่อธิบดีกำหนด4.2 เจ้าของคลังสินค้าทัณฑ์บน พ.ร.บ. สรรพสามิต ม.4 “คลังสินค้าทัณฑ์บน” หมายความว่า สถานที่นอกโรงอุตสาหกรรมที่อธิบดีอนุญาตให้ใช้เป็นที่เก็บสินค้าได้โดยยังไม่ต้องเสียภาษีพ.ร.บ. สรรพสามิต ม.4 “โรงอุตสาหกรรม” หมายความว่า สถานที่ที่ใช้ในการผลิตสินค้ารวมตลอด ทั้งบริเวณแห่งสถานที่นั้น และให้หมายความรวมถึงเครื่องขายเครื่องดื่มด้วยพ.ร.บ. สรรพสามิต ม.42 ในกรณีที่มีสินค้าขาดไปจากบัญชีคุมสินค้า ให้เจ้าของคลังสินค้าทัณฑ์บนเสียภาษีสำหรับสินค้าที่ขาดไปพร้อมกับเบี้ยปรับอีกสองเท่าของภาษีนั้น เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าสินค้านั้นสูญหายเพราะเหตุสุดวิสัยหรือเป็นเหตุผิดพลาดในการตรวจนับปริมาณสินค้าอันไม่ได้เกิดขึ้นโดยความจงใจหรือประมาทเลินเล่อของเจ้าของคลังสินค้าทัณฑ์บน4.3 ผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการอันตั้งขึ้น ใหม่ โดยการควบเข้ากัน หรือผู้ประกอบอุตสาหกรรม หรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการที่รับโอนกับผู้ประกอบอุตสาหกรรมเดิม (ม.57)พ.ร.บ. สรรพสามิต ม.57 ในกรณีที่ผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการควบเข้ากันหรือโอนกิจการให้แก่กัน ให้ผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการอันได้ตั้งขึ้นใหม่โดยการควบเข้ากัน หรือผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการที่รับโอนกับผู้ประกอบอุตสาห กรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการเดิมรับผิดร่วมกันในการชำระภาษีของกิจการเดิมที่ควบเข้ากันหรือกิจการที่โอนนั้น แล้วแต่กรณี4.4 ผู้ได้รับสิทธิ์ยกเว้น หรือลดอัตราภาษีสำหรับ สินค้านำเข้า (ม.11) แล้วกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง1) ถ้าโอนให้กับบุคคลที่ไม่มีสิทธิ = ผู้โอนกับผู้รับโอนรับผิดร่วมกัน2) ถ้านำไปใช้ในการอื่น = ผู้ได้รับสิทธิยกเว้นหรือลดอัตราภาษีรับผิด3) ถ้าสิทธิได้รับยกเว้นหรือลดอัตราภาษีสิ้นสุดลง = ผู้ได้รับสิทธิยกเว้นหรือลดอัตราภาษีรับผิด4)ผู้ได้รับสิทธิยกเว้นหรือลดอัตราภาษีตาย = ผู้จัดการมรดกหรือทายาท4.5 ผู้ได้รับเอกสิทธิ์ตาม ม.102 (3) สำหรับสินค้าที่ ผู้ประกอบอุตสาหกรรม ได้รับคืนหรือยกเว้นภาษี (ม.12) แล้วกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งพ.ร.บ. สรรพสามิต ม.102 ผู้ประกอบอุตสาหกรรมมีสิทธิได้รับคืนหรือยกเว้นภาษีในกรณีดังต่อไปนี้ (3) สินค้าที่จำหน่ายให้แก่ผู้ได้รับเอกสิทธิตามข้อผูกพันที่ประเทศไทยมีอยู่ต่อองค์การสหประชาชาติ หรือตามกฎหมายระหว่างประเทศ หรือตามสัญญากับนานาประเทศหรือทางการทูตตามหลักถ้อยทีถ้อยปฏิบัติกัน1) ถ้าโอนให้กับบุคคลที่ไม่มีสิทธิ = ผู้โอนกับผู้รับโอนรับผิดร่วมกัน2) ถ้าเอกสิทธิ์สิ้นสุดลงนอกจากความตาย = ผู้ได้รับเอกสิทธิ์4.6 ผู้จัดการมรดก ทายาท หรือผู้ครอบครองทรัพย์มรดก ผู้อนุบาล หรือผู้พิทักษ์ (ม.56)4.7 ผู้ชำระบัญชี และกรรมการผู้อำนวยการ หรือผู้จัดการ ซึ่งดำรงตำแหน่งอยู่ก่อนวันเลิกกิจการ ในกรณีที่ผู้ประกอบอุตสาหกรรม หรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการเป็นนิติบุคคล และเลิกกิจการ โดยมีการชำระบัญชี (ม.58)4.8 ผู้กระทำความผิดตาม ม.161,ม.162 (ม.163)วิธีการจัดเก็บภาษีสรรพสามิต1.จัดเก็บตามมูลค่า (ม.8)1.1 ในกรณีที่สินค้าผลิตในราชอาณาจักร ให้ถือราคาขาย ณ โรงงานอุตสาหกรรม1.2 ในกรณีบริการ ให้ถือตามรายรับของสถานบริการ1.3 ในกรณีนำเข้า ให้ถือราคาตาม ราคา ซี.ไอ.เอฟ (ราคาสินค้า+ค่าประกันภัย+ค่าขนส่ง)+อากรขาเข้า+ค่าธรรมเนียมพิเศษกฎหมายส่งเสริมการลงทุน+ภาษี+ค่าธรรมเนียมอื่น (ไม่รวมภาษีมูลค่าเพิ่ม)2.จัดเก็บตามปริมาณ (ม.9)พ.ร.บ. สรรพสามิต ม.9 สินค้าที่ต้องเสียภาษีตามปริมาณนั้น ให้ถือตามหน่วยน้ำหนักสุทธิหรือตามปริมาณสุทธิของสินค้านั้น3. จัดเก็บแบบทั้งสองวิธี โดยให้เสียภาษีในแบบที่จำนวนเงินมากที่สุดความรับผิดในการที่จะต้องเสียภาษี1.ในกรณีที่สินค้าผลิตในราชอาณาจักร (ม.10)1.1 ถ้าสินค้าอยู่ในโรงงานอุตสาหกรรม = นำสินค้าออกจากโรงงานอุตาหกรรม1.2 ถ้าสินค้าเก็บอยู่ในคลังสินค้าทัณฑ์บน = นำสินค้าออกจากคลังสินค้าทัณฑ์บน+การใช้สินค้าในคลังสินค้าทัณฑ์บนด้วย2.ในกรณีบริการ (ม.10) = เมื่อได้รับชำระค่าบริการ3.ในกรณีสินค้านำเข้า (ม.10) = เกิดขึ้นพร้อมกับความรับผิดที่จะต้องเสียภาษีศุลกากรการจดทะเบียนสรรพสามิต1.การกระกอบอุตสาหกรรมหรือการบริการมีก่อนกฎหมายพิกัดอัตราภาษีบังคับใช้กับสินค้าและบริการนั้น = ให้ยื่นคำขอจดทะเบียนสรรพสามิตภายใน 30 วัน นับแต่กฎหมายใช้บังคับ (ม.25)2.เริ่มกิจการการประกอบอุตสาหกรรมกับการบริการใหม่ = ให้ยื่นคำขอจดทะเบียนสรรพสามิตภายใน 30 วัน ก่อนวันเริ่มผลิตสินค้าหรือเริ่มบริการ (ม.25)ในกรณีมีหลายแห่งให้แยกยื่นขอเป็นรายโรงอุตสาหกรรมหรือสถานบริการ (ม.25)3.แจ้งย้ายไม่น้อยกว่า 15 วันก่อนวันย้าย และยื่นคำขอจดทะเบียนสรรพสามิตใหม่ (ม.30)4.เลิกกิจการหรือโอนกิจการ แจ้งไม่น้อยกว่า 15 วัน และคืนใบทะเบียนภายใน 15 วันนับจากวันที่หยุดประกอบกิจการ5.ผู้รับโอนกิจการต้องยื่นคำขอจดทะเบียนภายใน 7 วัน นับแต่วันรับโอนกิจการและสามารถประกอบกิจการต่อเนื่องได้ระหว่างรอรับใบทะเบียน6.ถ้าผู้ประกอบการตายและทายาทจะประกอบกิจการต่อ = ต้องยื่นภานใน 30 วันนับแต่ผู้ประกอบการตายการยื่นแบบรายการภาษีและการชำระภาษี1.ในกรณีสินค้าผลิตขึ้นในราชอาณาจักร ให้ยื่นและชำระก่อนความรับผิดในอันที่จะต้องเสียภาษีเกิดขึ้นยกเว้น 1)ความรับผิดเกิดขึ้นจากภาษีมูลค่าเพิ่มในมาตรา 10 (1) วรรคสอง (เกิดขึ้นขณะสินค้าอยู่ในโรงงานอุตสา หกรรมหรือคลังสินค้าทัณฑ์บน) ให้ยื่นและชำระภายในวันที่ 15 ของเดือนถัดไปหรือ2)นำสินค้าออกจากโรงงานอุตสาหกรรมหรือคลังสินค้าทัณฑ์บนแล้วแต่กรณีใดเกิดก่อน2.ในกรณีบริการ ยื่นแบบรายการภาษีพร้อมชำระภายในวันที่ 15 ของเดือนถัดไป3.ในกรณีนำเข้า ยื่นแบบรายการภาษีพร้อมชำระในเวลาที่ออกใบขนสินค้าตามกฎหมายศุลกากร4.กรณีอื่น ยื่นแบบรายการภาษีพร้อมชำระภายในวันที่15ของเดือนถัดไปจากเดือนที่มีความรับผิดเกิดขึ้นยกเว้น กรณีตามม.11,12 (สิทธิไม่เสียภาษีลดหย่อนกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง) ยื่นภายใน 30 วันพ.ร.บ. พิกัดอัตราภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527สินค้าที่ต้องเสียภาษีสรรพสามิต ตาม พ.ร.บ. ภาษีสรรพสามิต พ.ศ.25271.น้ำมันและผลิตภัณฑ์น้ำมัน“น้ำมันและผลิตภัณฑ์น้ำมัน” หมายความว่า ผลิตภัณฑ์ที่ผลิตจากปิโตรเลียม ได้แก่ น้ำมันเบนซิน น้ำมันก๊าด น้ำมันเชื้อเพลิงสำหรับเครื่องบินไอพ่น น้ำมันดีเซล น้ำมันเชื้อเพลิงหนัก น้ำมันเตา และน้ำมันอื่น ๆ ที่คล้ายกับน้ำมันที่ได้ออกชื่อมาแล้ว น้ำมันหล่อลื่นปิโตรเลียมปิทูเมน (แอสฟัลด์) ปิโตรเลียมโค้ท ก๊าซปิโตรเลียมชนิดต่าง ๆ ก๊าซธรรมชาติเหลว ก๊าซธรรมชาติ สารละลายหรือโซลเว้นท์ชนิดต่าง ๆ สารพลอยได้ และกากอื่น ๆ ที่ได้จากปิโตรเลียม และให้หมายความรวมถึงน้ำมันอื่นหรือผลิตภัณฑ์อื่น ที่ได้จากการกลั่นแยกปิโตรเลียม ตามที่รัฐมนตรีประกาศในราชกิจจานุเบกษา 2.เครื่องดื่ม“เครื่องดื่ม” หมายความว่า สิ่งซึ่งตามปกติใช้เป็นเครื่องดื่มได้โดยไม่ต้องเจือปนและไม่มีแอลกอฮอลล์ โดยจะมีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์อยู่ด้วยหรือไม่ก็ตาม อันบรรจุในภาชนะและผนึกไว้ เช่น น้ำแร่ น้ำหวาน น้ำผลไม้ น้ำพืชผัก และน้ำโซดา เป็นต้น และให้หมายความรวมถึงเครื่องดื่มที่ทำ หรือบรรจุ หรือได้จากเครื่องขายเครื่องดื่ม ไม่ว่าจะขายด้วยวิธีใด แม้จะไม่ได้บรรจุภาชนะและผนึกไว้ แต่ไม่รวมถึง (1) น้ำหรือน้ำแร่ตามธรรมชาติ (2) น้ำกลั่นหรือน้ำกรองสำหรับดื่มโดยไม่ปรุงแต่ง (3) เครื่องดื่มซึ่งผู้ผลิตได้ผลิตขึ้นเพื่อขายปลีกเองโดยเฉพาะ อันมิได้มีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์อยู่ด้วย ทั้งมิได้สงวนคุณภาพด้วยเครื่องเคมี (4) น้ำนมจืด น้ำนมอื่น ๆ ไม่ว่าจะปรุงแต่งหรือไม่ ทั้งนี้ ตามมาตรฐานที่กำหนดไว้ในกฎหมายว่าด้วยอาหาร (5) เครื่องดื่มตามที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดในราชกิจจานุเบกษา น้ำแร่เทียม น้ำโซดา และน้ำอัดลมที่ไม่เติมน้ำตาล หรือสารทำให้หวานอื่น ๆ และไม่ปรุงกลิ่นรส3.เครื่องไฟฟ้า“เครื่องไฟฟ้า” หมายความว่า ผลิตภัณฑ์ซึ่งใช้พลังงานไฟฟ้า และให้รวมถึงสิ่งที่ใช้ประกอบกับไฟฟ้า หรือเกี่ยวกับไฟฟ้าด้วย ปัจจุบันเรียกเก็บอยู่ 2 ชนิดคือ1) เครื่องปรับอากาศที่มีขนาดทำความเย็นไม่เกิน 72,000 BTU2) โคมไฟและโคมไฟระย้า4.แก้วและเครื่องดื่ม“แก้วและเครื่องแก้ว” หมายความว่า สิ่งของและเครื่องใช้ที่ทำด้วยแก้ว ปัจจุบันเรียกเก็บอยู่คือ1) แก้วเลคคริสตัล2) แก้วคริสตัลอื่นๆ5.รถยนต์ (จัดเก็บตามมูลค่า)“รถยนต์” หมายความว่า รถที่มีล้อตั้งแต่สามล้อ และเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์ กำลังไฟฟ้า หรือพลังงานอื่น แต่ไม่รวมถึงรถที่เดินบนราง รถจักรยานยนต์มีพ่วงข้างไม่เกินหนึ่งล้อ และรถยนต์ตามที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดในราชกิจจานุเบกษา “รถยนต์นั่ง” หมายความว่า รถเก๋งหรือรถยนต์ที่ออกแบบเพื่อใช้สำหรับนั่งเป็นปกติวิสัย และให้หมายความ รวมถึงรถยนต์ในลักษณะทำนองเดียวกัน เช่น รถยนต์ที่มีหลังคาติดต่อเป็นเนื้อเดียวกันในลักษณะถาวร ด้านข้างและหรือด้านหลังคนขับมีประตูหรือหน้าต่างและมีที่นั่ง ทั้งนี้ ไม่ว่าจะมีที่นั่งเท่าใด “รถยนต์โดยสาร” หมายความว่า รถตู้หรือรถยนต์ที่ออกแบบเพื่อใช้ขนส่งคนโดยสารจำนวนมาก รวมทั้งรถยนต์ในลักษณะทำนองเดียวกัน “รถยนต์กระบะ” หมายความว่า รถยนต์ที่มีที่นั่งด้านหน้าตอนเดียวสำหรับคนขับ และตอนหลังเป็นกระบะบรรทุก ซึ่งเปิดโล่งจนถึงท้ายรถโดยไม่มีหลังคา ปัจจุบันเรียกเก็บอยู่ 2 ชนิดคือ1) รถยนต์นั่ง2) รถยนต์นั่งโดยสารที่มีที่นั่งไม่เกิน 10 คน6. เรือ“เรือ” หมายความว่า ยานพาหนะทางน้ำทุกชนิด เรือที่ทางสรรพสามิตจัดเก็บ1)เรือยอชต์ 2)ยานพาหนะทางน้ำที่ใช้เพื่อความสำราญ7. ผลิตภัณฑ์เครื่องหอมและเครื่องสำอาง“ผลิตภัณฑ์เครื่องหอม” หมายความว่า น้ำหอม หัวน้ำหอม น้ำมันหอม และสิ่งที่ทำให้มีกลิ่นหอมต่าง ๆ แต่ไม่รวมถึง (1) หัวน้ำหอมที่ใช้ได้เฉพาะในการผลิตสินค้า และ (2) สินค้าตามที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดในราชกิจจานุเบกษา เครื่องสำอาง” หมายความว่า ผลิตภัณฑ์สิ่งปรุงแต่งเพื่อใช้บนผิวหนัง หรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายมนุษย์ สำหรับทำความสะอาด ห้องกัน แต่งเสริมให้เกิดความงาม หรือเปลี่ยนแปลงรูปลักษณะ โดยถู ทา พ่น หรือโรย เป็นต้น แต่ไม่รวมถึง (1) เภสัชผลิตภัณฑ์ และ (2) สินค้าตามที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดในราชกิจจานุเบกษาภาษีที่ทางสรรพสามิตจัดเก็บ1)น้ำหอม หัวน้ำหอม และน้ำมันหอม8.สินค้าอื่นๆ1) พรม 2) รถจักรยานยนต์ 3) แบตเตอรี่และไฟฉาย9.สถานบริการ“สถานบริการ” หมายความว่า สถานที่สำหรับประกอบกิจการในด้านบริการบันเทิง หรือหย่อนใจต่าง ๆ เพื่อหารายได้เป็นธุรกิจ เช่น สถานมหรสพ ที่ฉายภาพยนตร์ สนามแข่งม้า ไนท์คลับ กาบาเรต์ ดิสโกเธค สถานอาบน้ำนวดหรืออบตัว เป็นต้นสถานบริการที่จัดเก็บภาษีสรรพสามิตตอนนี้1) ไนท์คลับ ดิสโกเธค2) สถานอาบ อบนวด3) สนามแข่งม้า4) สนามกอล์ฟพ.ร.บ. สุรา พ.ศ. 2493พ.ร.บ. สุรา ม.4 “สุรา” หมายความรวมถึงวัตถุทั้งหลายหรือของผสมที่มีแอลกอฮอล์ซึ่งสามารถดื่มกินได้เช่นเดียวกับน้ำสุราหรือซึ่งดื่มกินไม่ได้ แต่เมื่อได้ผสมกับน้ำหรือของเหลวอย่างอื่นแล้วสามารถดื่มกินได้เช่นเดียวกับน้ำสุราผู้มีหน้าที่เสียภาษีของตัวสินค้า 1. ผู้ได้รับใบอนุญาตทำสุรา พ.ร.บ. สุรา ม.7 ผู้ได้รับใบอนุญาตทำสุรานอกจากทำสุราสำหรับใช้ในบ้านเรือนต้องเสียภาษีสำหรับสุราที่ทำได้ก่อนขนสุราออกจากโรงงานตามอัตราที่กำหนดในกฎกระทรวง การเสียภาษีให้กระทำโดยการปิดแสตมป์สุราที่ภาชนะบรรจุสุราในความควบคุมของพนักงานเจ้าหน้าที่2. ผู้นำสุราเข้ามาในราชอาณาจักร พ.ร.บ. สุรา ม.6 ห้ามมิให้ผู้ใดนำสุราเกินกว่าหนึ่งลิตรเข้ามาในราชอาณาจักร เว้นแต่จะได้รับใบอนุญาตจากเจ้าพนักงานสรรพสามิตพ.ร.บ. สุรา ม.8 ผู้นำสุราเข้ามาในราชอาณาจักรจะต้องเสียภาษีสุราโดยปิดแสตมป์สุราที่ภาชนะบรรจุสุราตามอัตราที่กำหนดไว้ในกฎกระทรวง เว้นแต่สุรานั้นมีปริมาณไม่เกินหนึ่งลิตร และได้เปิดภาชนะที่บรรจุแล้ว การปิดแสตมป์สุราจะต้องปิดก่อนขนผ่านด่านศุลกากรวิธีการจัดเก็บภาษีสรรพสามิต (สุรา)1.จัดเก็บตามมูลค่า1.1 ในกรณีที่สุราทำในราชอาณาจักร ให้ถือราคาขาย ณ โรงงาน1.2 ในกรณีนำเข้าสุรา ให้ถือราคาตาม ราคา ซี.ไอ.เอฟ (ราคาสินค้า+ค่าประกันภัย+ค่าขนส่ง)+อากรขาเข้า+ค่าธรรมเนียมพิเศษกฎหมายส่งเสริมการลงทุน+ภาษี+ค่าธรรมเนียมอื่น (ไม่รวมภาษีมูลค่าเพิ่ม)การคืน การยกเว้นภาษี (สุรา)1. ผู้ส่งสุราออกไปนอกราชอาณาจักรมีสิทธิได้รับคืนค่าภาษีสุรา สำหรับสุราที่ส่งออกไปตามวิธีการและเงื่อนไขที่กำหนด (ม.10)2. สุราซึ่งได้ทำการขนออกจากโรงงานสุราแล้วหากพิสูจน์ได้ว่าสุรา แปรสภาพไปเองจนไม่สมควรจะใช้ดื่มกินต่อไป และได้ส่งคืนโรงงานสุราตามวิธีการและเงื่อนไขที่กำหนด เจ้าของสุรามีสิทธิได้รับคืนค่าภาษีสุราสำหรับสุราที่ส่งคืนนั้น (ม.11)3. ผู้ได้รับใบอนุญาตทำสุราอาจขอยกเว้นภาษีสุราสำหรับสุราที่ส่ง ออกไปนอกราชอาณาจักรตามวิธีการและเงื่อนไขที่กำหนด4. ให้งดเว้นไม่เรียกเก็บภาษีสุราสำหรับสุราที่ทำในราชอาณาจักร และสุราที่นำเข้ามาในราชอาณาจักร ของผู้ได้รับเอกสิทธิ์ตามข้อผูกพันที่ประเทศไทยมีอยู่ต่อองค์การสหประชาชาติ หรือตามกฎหมายระหว่างประเทศ หรือตามสัญญา หรือความตกลงกับต่างประเทศหรือทางการทูต (ม.47)ประเภทของใบอนุญาตขายสุรา 7 ประเภท (ม.19)1. สำหรับขายสุราทุกชนิด ครั้งหนึ่ง 10 ลิตรขึ้นไป2.สำหรับขายสุราที่ทำในราชอาณาจักร ครั้งหนึ่ง 10 ลิตรขึ้นไป3.สำหรับการขายสุราทุกชนิด ครั้งหนึ่งต่ำกว่า 10 ลิตร4.สำหรับการขายสุราที่ทำในราชอาณาจักร ครั้งหนึ่งต่ำกว่า 10 ลิตร5.สำหรับการขายสุราทุกชนิด ครั้งหนึ่งต่ำกว่า 10 ลิตร เพื่อดื่ม ณ สถานที่ขาย6.สำหรับการขายสุราที่ทพในราชอาณาจักร ครั้งหนึ่งต่ำกว่า 10 ลิตร เพื่อดื่ม ณ สถานที่ขาย7.สำหรับการขายสุราครั้งหนึ่งเป็นจำนวนต่ำกว่า 10 ลิตร เพื่อดื่มภายในสมาคมหรือสโมสรพ.ร.บ. ยาสูบ พ.ศ. 2509พ.ร.บ. ยาสูบ ม.4 “ยาสูบ” หมายความว่า บุหรี่ซิกาแรต บุหรี่ซิการ์ บุหรี่อื่น ยาเส้นปรุง และยาเคี้ยว“พันธุ์ยาสูบพื้นเมือง” หมายความว่า ต้นยาสูบที่ปลูกในประเทศไทยมาแต่ดั้งเดิม และเมื่อบ่มด้วยแดดแล้วใบเป็นสีน้ำตาล“ยาเส้น” หมายความว่า ใบยาหรือยาอัดซึ่งได้หั่นเป็นเส้นและแห้งแล้ว“บุหรี่ซิกาแรต” หมายความว่า ยาเส้นหรือยาเส้นปรุง ไม่ว่าจะมีใบยาแห้งหรือยาอัดเจือปนหรือไม่ ซึ่งมวนด้วยกระดาษหรือวัตถุที่ทำขึ้นใช้แทนกระดาษ หรือใบยาแห้งหรือยาอัดใบอนุญาตผลิตยาสูบในแต่ละช่วงการผลิต1.การเพาะปลูกต้นยาสูบ ต้องขออนุญาต และใบอนุญาตมีอายุ 1 ปีนับแต่วันออกใบอนุญาต(ม.7) และต้องขายกับผู้บ่มใบยาเท่านั้น (ม.8) (ไม่ให้บังคับใช้แก่ผู้ปลูกพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง)2.ตั้งสถานีบ่มใบยาหรือเพิ่ม ต้องขออนุญาต และใบอนุญาตมีอายุตลอดไป(ม.9) (ไม่ให้บังคับใช้แก่ผู้ตั้งสถานีบ่มใบยาพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง)3.ผู้ทำการบ่มใบยา ต้องขออนุญาต และใบอนุญาตมีอายุ1 ปีนับแต่วันออกใบอนุญาต(ม.10) และต้องขายกับผู้ซื้อใบยาเท่านั้น (ม.11)(ไม่ให้บังคับใช้แก่ผู้บ่มใบยาพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง)4.ผู้ซื้อใบยา ต้องขออนุญาต และใบอนุญาตมีอายุเมื่อสิ้นปีปฏิทิน(ม.25) (ไม่ให้บังคับใช้แก่การซื้อใบยาพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง)5.ตั้งโรงอบใบยาหรือเพิ่มเครื่องอบ ต้องขออนุญาต และใบอนุญาตมีอายุตลอดไป (ม.12)6.ผู้ทำการอบใบยา ต้องขออนุญาต และใบอนุญาตมีอายุ1 ปีนับแต่วันออกใบอนุญาต (ม.13)7.ผู้ทำการหั่นใบยา ต้องขออนุญาต (ม.14) (ไม่ให้บังคับใช้แก่ผู้หั่นใบยาพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง)8.บุหรี่ซิกาแรต ผูกขาดโดยรัฐ (ม.16)9.ผู้ประกอบอุตาหกรรมยาสูบ ต้องขออนุญาต และใบอนุญาตมีอายุเมื่อสิ้นปีปฏิทิน(ม.17) (ไม่ให้บังคับใช้แก่ผู้ปลูกใบยาพันธุ์ยาสูบพื้นเมืองซึ่งทำยาเส้นเอง)10..ผู้ขายยาเส้นหรือยาสูบ ต้องขออนุญาต และใบอนุญาตมีอายุเมื่อสิ้นปีปฏิทิน(ม.17) (ไม่ให้บังคับใช้แก่ผู้ขายใบยาพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง)วิธีการชำระภาษียาสูบ(ม.18)ใช้วิธีปิดแสตมป์ก่อนนำออกจากโรงงานอุตสาหกรรม ยกเว้นยาเส้นที่ทำจากใบยาสูบพันธุ์พื้นเมืองและยาเส้นหรือยาสูบที่ส่งออกไปขายนอกราชอาณาจักรไม่ต้องปิดแสตมป์พ.ร.บ. ไพ่ พ.ศ. 2486พ.ร.บ. ไพ่ ม.4 “ไพ่” หมายความว่า ไพ่ซึ่งทำด้วยกระดาษหรือหนัง หรือซึ่งทำด้วยวัตถุอื่นใบอนุญาตผลิตไพ่ในแต่ละช่วงการผลิต1.ผู้ทำไพ่และนำไพ่เข้ามาในราชอาณาจักร ต้องขออนุญาต 2.ผู้ขายไพ่ ต้องขออนุญาต ใบอนุญาตมีอายุสิ้นปีปฎิทิน (ไพ่ที่ขายต้องเป็นไพ่ของสรรพสามิตหรือมีตราของสรรพสามิตประทับอยู่)วิธีการชำระภาษีไพ่1.ชำระภาษีไพ่ โดยการประทับตราไพ่ก่อนขนออกจากโรงงานไพ่ หรือนำเข้าการคืน การยกเว้นภาษี2. ไพ่ที่โรงงานไพ่กรมสรรพสามิตผลิตขึ้น และส่งออกไปนอกราชอาณาจักรไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมสำหรับการประทับตราไพ่ แต่ต้องปฏิบัติตามระเบียบกรมสรรพสามิตว่าด้วยหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขในการส่งไพ่ออกไปนอกราชอาราจักร พ.ศ. 2544.
|